هزینه مسکن و تردد در تهران بالاترین سهم از مخارج شهروندان پایتخت را به خود اختصاص داده است.
به گزارش ایدنا (رسانه تبلیغات ایران) در یک نظرسنجی که در لینکدین برگزار شده است، بیش از 600 نفر از کاربران این شبکه اجتماعی به پرسش «هزینه‌ای که روزانه به طور میانگین صرف رفت و برگشت به محل کار و خونه می‌کنید چقدره؟» پاسخ داده‌اند.
در این نظر سنجی چهار پاسخ در نظر گرفته شده بود.
پاسخ اول: کمتر از 70 هزار تومان
پاسخ دوم: از 70 تا 120 هزار تومان
پاسخ سوم: از 120 تا 180 هزار تومان
پاسخ چهار: بیشتر از 180 هزار تومان
نتایج نظرسنجی
در این نظر سنجی که در طول پنج روز برگزار شد، 607 نفر به پرسش پاسخ دادند و نتایج زیر به دست آمد:
41 درصد کمتر از 70 هزار تومان
19 درصد بیش 70 تا 120 هزار تومان
11 درصد بین 120 تا 150 هزار تومان
29 درصد بیش از 180 هزار تومان
تحلیل نظرسنجی
پرخرج‌ترین آدرس‌ها
به نظر می‌رسد که اسنپ و دیجیکالا در میان پاسخ‌گویان این نظرسنجی، دورترین فاصله را از کارمندان‌شان داشته باشند یا دسترسی مناسبی به خطوط مترو شهری ندارند. در میان پاسخ‌دهندگان کارکنان این سه برند بیش از دیگران گزینه چهارم را انتخاب کرده‌اند یعنی هر روز بیش از 180 هزا تومان را خرج رفت و آمد به محل کار می‌کنند. با این حال گفته می‌شود که اسنپ برای کارکنانش تخفیف رفت و آمد با استفاده از خود اپلیکیشن در نظر گرفته است. با این حال شماری از کارکنان این کسب و کار در نظرسنجی یادشده، هزینه رفت و امد خود را بیش از 180 هزار تومان و برخی دیگر نیز بیش از 120 هزار تومان اعلام کرده‌اند.
کم‌خرج‌ترین آدرس‌ها
عمدتا فعالان رسانه و شاغلان برخی کسب‌وکارهای واقع در مناطق مرکزی تهران، کمتر از 70 هزار تومان صرف رفت و آمد به محل کار می‌کنند. بخشی از کارمندان تپسل، سداد و اُکالا نیز از این جمله‌اند.
نسبت‌های درآمدی
طبق گزارش‌های غیررسمی میانگین درآمد کارکنان بخش خصوصی در شش ماه اول امسال حدود 17 میلیون تومان است. با این حساب می‌توان تحلیل زیر را ارائه کرد.
براساس نظرسنجی و با فرض ۲۲ روز کاری در ماه، هزینه‌های ماهانه رفت‌وآمد به شرح زیر است:
- کمتر از 70 هزار تومان (41%)
میانگین فرضی: 50 هزار تومان در روز
هزینه ماهانه: یک میلیون و 100 هزار تومان
سهم از حقوق ماهانه: 6.5 درصد
- 70 تا 120 هزار تومان (19%)
میانگین فرضی: 95 هزار تومان در روز
هزینه ماهانه: دو میلیون و 90 هزار تومان
سهم از حقوق ماهانه: 12.3 درصد
- 120 تا 180 هزار تومان (11%)
میانگین فرضی: 150 هزار تومان در روز
هزینه ماهانه:سه میلیون و 300 هزار تومان
سهم از حقوق ماهانه: 19.4 درصد
- بیشتر از 180 هزار تومان (29%)
میانگین فرضی: 200 هزار تومان در روز
هزینه ماهانه: 4 میلیون و 400 هزار تومان
سهم از حقوق ماهانه: 25.8 درصد
نتیجه‌گیری بر اساس داده‌ها
-
گروه اول (کمتر از 70 هزار تومان):
برای ۴۱ درصد از افراد، هزینه ماهانه رفت‌وآمد حدود ۶.۵ درصد از حقوقشان را تشکیل می‌دهد. این گروه عمدتاً از حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند یا فاصله محل کار و خانه آن‌ها کوتاه است.
-
گروه دوم (70 تا 120 هزار تومان):
۱۹ درصد افراد ماهانه حدود ۱۲.۳ درصد از حقوق خود را صرف رفت‌وآمد می‌کنند. این میزان در بازه متوسط قرار دارد و ممکن است شامل هزینه‌های تاکسی‌های آنلاین برای مسیرهای متوسط باشد.
-
گروه سوم (120 تا 180 هزار تومان):
۱۱ درصد افراد ماهانه تقریباً ۱۹.۴ درصد از حقوقشان صرف رفت‌وآمد می‌شود. این مقدار نشان از فشار اقتصادی نسبی دارد و معمولاً ناشی از استفاده از خودرو شخصی یا مسافت‌های طولانی است.
-
گروه چهارم (بیشتر از 180 هزار تومان):
۲۹ درصد افراد، یعنی نزدیک به یک‌سوم مخاطبان، هزینه‌ای معادل ۲۵.۸ درصد از حقوق ماهانه خود را برای رفت‌وآمد پرداخت می‌کنند. این رقم بسیار بالا بوده و نشان می‌دهد این گروه در معرض فشار مالی جدی هستند.
تحلیل کلان
– فاصله هزینه‌ها: شکاف بین گروه‌های کم‌هزینه و پرهزینه بسیار قابل‌توجه است.
– سهم سنگین هزینه رفت‌وآمد: برای ۲۹ درصد از جامعه، هزینه رفت‌وآمد بیش از یک‌چهارم درآمد ماهانه است که این رقم با توجه به شرایط اقتصادی کشور غیرمنطقی به نظر می‌رسد.
– عوامل تأثیرگذار: هزینه‌های بالا می‌تواند ناشی از استفاده از خودروی شخصی، افزایش قیمت سوخت و کرایه تاکسی‌های آنلاین باشد.
– چالش برای طبقه متوسط و پایین: برای افرادی که درآمد کمتری از ۱۷ میلیون دارند، این فشار به مراتب بیشتر خواهد بود و سهم هزینه‌های رفت‌وآمد حتی ممکن است به ۳۰-۴۰ درصد از حقوق برسد.
پیشنهادات کاربردی
- افزایش حمایت کارفرمایان:
کارفرمایان می‌توانند کمک‌هزینه رفت‌وآمد بیشتری به کارکنان خود تخصیص دهند.
- توسعه حمل‌ونقل عمومی:
ارزان‌سازی و توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی می‌تواند فشار را بر بخش‌های پرهزینه کاهش دهد.
- کاهش هزینه‌های خودرو:
طرح‌های حمایتی برای سوخت یا خودروهای کم‌مصرف می‌تواند به کاهش هزینه‌های رفت‌وآمد کمک کند.
- تسهیل طرح‌های دورکاری:
برای کاهش هزینه رفت‌وآمد، تشویق به دورکاری در روزهایی از هفته می‌تواند راه‌حل مفیدی باشد.
این تحلیل نشان می‌دهد که هزینه‌های بالای رفت‌وآمد برای بخشی از جامعه به یک بحران اقتصادی تبدیل شده و نیازمند اقدامات فوری و سیاست‌گذاری مناسب است.